Títulos em História

Poruszająca książka ukazująca piekło, jakiego doświadczali więźniowie obozu koncentracyjnego w Auschwitz. Wydana po raz pierwszy w 1942 roku w bardzo małym nakładzie przez Wydawnictwo Komisji Propagandy Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. W okresie wojennym jej nieliczne egzemplarze przekazywane były z rąk do rąk pomiędzy Polakami zamieszkującymi terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Polacy wiedzą mniej o Inflantach niż o Sumatrze i Borneo – stwierdził już półtora wieku temu Gustaw Manteuffel. Za dawne Kresy Rzeczypospolitej uważa się dziś wyłącznie tereny Ukrainy, Białorusi i Litwy. Mało kto pamięta, że ziemie dzisiejszej Łotwy dzieliły przez ponad dwa stulecia losy naszego kraju, a wielu jego mieszkańców dobrze zasłużyło się dla polskiej historii i kultury. Wiedza o naszych rodakach w Łatgalii, jak obecnie nazywane są dawne Inflanty polskie, wciąż jest znikoma nad Wisłą. "Wyprawa do polskich Inflant« nie jest kontynuacją naszego cyklu kresowego, a raczej jego uzupełnieniem.

Rajza po Ukrainie to emocjonalna wędrówka śladami polskości – relikty naszej historii, wyjątkowe świątynie i słynne zamki, miejsca, które znamy ze szkolnych lektur. I chociaż obecnie miasta, wsie i ulice noszą często już inne nazwy, a władze sowieckie uczyniły wiele, by zatrzeć ślady naszej kultury, nie udało im się zniszczyć kilkuset lat polskiej tradycji. "Wyjechałem z Krymu w poniedziałek, 30 września 2013 roku. Dwa miesiące później wybuchły starcia na Euromajdanie, a pod koniec zimy Krym został zaanektowany przez Rosję. Nie sądziłem, że wydarzenia potoczą się tak szybko.

Ajnowie. Ostatnia pozostałość po kulturze przedjapońskiej, żywy ślad pradawnej historii Japonii. Przez wieki spychani przez Japończyków na północ, dyskryminowani i naturalizowani, do dzisiejszych czasów przetrwali jedynie na Hokkaido. Ci, którzy kultywują resztki ludowych tradycji, robią to głównie na użytek turystów, co uzależnia zachowanie tej niezwykle ciekawej kultury od bardzo niestałych gustów Zachodu.

Przez całe lata nie wolno było o nich mówić. Teraz również nie dla wszystkich są bohaterami "wygodnymi”. Polacy wypędzeni przez bolszewików ze swych domów i małych ojczyzn na Kresach. Symbolem ich gehenny jest pociąg. Długi, upiorny, ciągnący się niemal w nieskończoność. Wiozący ich bydlęcymi wagonami do piekła – w syberyjską tajgę i stepy Kazachstanu. Dla większości była to podróż bez powrotu.

RYZYKOWALI WSZYSTKO: ŻYCIE WŁASNE I SWOICH BLISKICH, SWOICH SĄSIADÓW I CAŁYCH WSI, BY RATOWAĆ ŻYDÓW, często zaledwie znajomych lub nawet zupełnie sobie obcych. Wojna splotła ich losy tak, że – jak pisze Autorka – stali się syjamskimi braćmi, zrośniętymi nie ciałem tylko groźbą śmierci. Wydawałoby się – na zawsze. Ale czy tak było? Czy wybawiony stawał się wybawcą, kiedy po wojnie ich losy się odwróciły? AUTORKA DOTARŁA DO UCZESTNIKÓW TAMTYCH WYDARZEŃ, PRZEPROWADZIŁA DZIESIĄTKI ROZMÓW, ZDOBYŁA UNIKATOWE ZDJĘCIA, LISTY I DOKUMENTY.

Co wiemy o kobietach Lenina, Stalina, Mao, Ceaușescu, Che Guevary i Castro? Komunistyczni przywódcy byli postaciami co najmniej kontrowersyjnymi, ale nie brakowało im charyzmy, która przyciągała do nich tłumy kobiet. Czy decydowała o tym miłość, naiwna wiara w komunizm, wspólnota poglądów i ideałów? A może cyniczna kalkulacja? Czy życie u boku czerwonych wodzów przyniosło tym kobietom szczęście? Historia dowodzi, że w większości przypadków naznaczone było traumą i cierpieniem. Nie odstraszało to jednak potencjalnych kandydatek do roli partnerki komunistycznego wodza.

39 esejów autorstwa najwybitniejszych przedstawicieli polskich uczelni i ośrodków naukowych w kraju, m.in.: Marka Belki, Adama D. Rotfelda, Andrzeja Chwalby, Andrzeja Friszkego, Jana Miodka, Krystyny Skarżyńskiej, Janusza H. Skalskiego, Tadeusza Lubelskiego, Jarosława Włodarczyka, Witolda Orłowskiego, czy Ryszarda Bugaja. Całość poprzedza wstęp historyczno-kulturowy prof. Michała Kleibera.

"Proszę państwa do gazu" to poruszające opowiadanie Tadeusza Borowskiego, pisarza i poety, który niemal 2 lata spędził w niemieckich obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Dachau. Publikacja przybliża dzień z życia więźniów Auschwitz wysłanych do rozładunku pociągu, którym właśnie przetransportowano kolejnych zesłanych. Autor przedstawia brutalną i dehumanizującą rzeczywistość obozu oraz jej wpływ na psychikę więźniów, zmuszając czytelnika do refleksji nad naturą człowieczeństwa w ekstremalnych warunkach.

Przed wybuchem II wojny światowej Polskę i Niemcy oficjalnie łączyły przyjazne relacje. Pod płaszczykiem dyplomatycznego porozumienia III Rzesza przez lata sumiennie przygotowywała się jednak do zbrojnej napaści na Rzeczpospolitą Polską. Publikacja "Gestapo w Polsce - Tajniki szpiegostwa III Rzeszy" przybliża praktyki stosowane przez komórki wywiadowcze na terenie naszego kraju. Autor opisuje działania dywersyjne i sabotażowe agresora, zdradza metody i środki, jakimi posługiwali się hitlerowcy, a także przybliża relacje łączące Polaków z mniejszością niemiecką zamieszkującą polskie miasta.

Minione 70 lat udowodniło, że nasz kraj może istnieć bez Kresów Wschodnich, chociaż polska dusza wiele straciła na tej separacji. Po "Ostatnich latach polskiego Lwowa" oraz "Ostatnich latach polskiego Wilna" tym razem prezentujemy książkę poświęconą mniejszym ośrodkom kresowym. Znalazły się tu opowieści o przemytnikach z polsko-sowieckiego pogranicza, historie ówczesnych celebrytów, ich romanse i skandale, anegdoty z najpopularniejszych kurortów II RP, egzotyczne obrazki z Polesia, a także dzieje flotylli pińskiej i Korpusu Ochrony Pogranicza.

Czy Polska może istnieć bez Wilna? Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że jest to możliwe, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Jak magię miasta, porównywanego do Paryża i Jerozolimy, jedną ze stolic polskiej przedwojennej kultury i elegancji przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia? Wehikuł czasu, prowadzony przez znanych popularyzatorów historii, zaprasza na pokład.

Czy Polska może istnieć bez Lwowa? Ostatnie siedemdziesiąt lat udowadnia, że jest to możliwe, ale polska dusza mocno straciła na tej separacji. Jak magię miasta, porównywanego nieraz do Florencji, legendę stolicy polskiej przedwojennej kultury i elegancji, przełożyć na język zrozumiały dla współczesnego pokolenia? Wehikuł czasu, prowadzony przez znanych popularyzatorów historii, zaprasza na pokład.

Autor jedzie do sparaliżowanej przez ebolę Afryki i śledzi losy ludzi w czasach zarazy. Uczestniczy w krwawej ofierze, przedziera się przez lasy namorzynowe i dżunglę, spotyka Polaka z kopalni diamentów, zostaje przemytnikiem, słucha opowieści o zabijaniu dzieci, a w głębi dżungli o czarach, duchach i zombie. W prezencie otrzymuje żonę wodza, częstują go pieczenią z małpy i nietoperza. Widzi męczarnie konających, rozpacz i obojętność wobec śmierci.

Każdy zna jego imię. Każdy myśli, że zna jego historię... Szaleniec? Rozpustnik? Sadysta? A może po prostu cesarz i człowiek o wielu twarzach? Historia osądziła Kaligulę dość surowo. Czy jednak rzeczywiście był tak jednoznacznie negatywną postacią? Przez wieki rządziło wielu tyranów, ale nawet w tak skandalicznym gronie Kaligula ma miejsce wyjątkowe. To podobno on wyniósł instytucję cesarskiej władzy na wyżyny deprawacji, a kompletna nieprzewidywalność jego nastrojów napawała otoczenie przerażeniem.

"Pamietnik pilota", jedna z popularnych ksiazek Bohdana Arcta, autora takich pozycji jak m.in. "W pogoni za Luftwaffe", "W poscigu za V-1", "Wielki dzien dywizjonu 303", "W podniebnej chwale", "Lew pustyni w potrzasku", "Samoloty Swiata", "Ucieczki", "Bohaterowie nieba", "Na progu kosmosu", ukazuje sie w postaci audiobooka w interpretacji Miroslawa Utta.

O niezmierzonej Rosji i wielkim rosyjskim narodzie powiedziano i napisano juz bardzo wiele. Zbiór felietonów Ossendowskiego jest wyjatkowy. Obnaza "rosyjska dusze zbiorowa" i ujawnia, jak dalece gusla, zabobony i mistyka wplywaja na dzialania i decyzje tej jednej z najwiekszych grup etnicznych na swiecie. Autor uchwycil Rosje w ciekawym momencie - przed rewolucja bolszewicka, kiedy to sekty i grupy religijne przybraly na sile.

Czym zajmowali się klawiszowcy, doliniarze, lipkarze? Kto był najsłynniejszym kasiarzem II RP? Czy Tata Tasiemka to polski Al Capone? Kto stał za kradzieżą klejnotów w krakowskim hotelu Grand? Lata 20., lata 30. fascynują nas nie od dziś. To nie tylko blichtr kabaretów, high-life kawiarni Ziemiańska czy gwiazdy pokroju Bodo lub Ordonki. Nieodłącznie towarzyszyły im też postaci i obrazy z mrocznego, choć równie fascynującego półświatka II RP.

Reportaz o Oddziale Wydzielonym Wojska Polskiego. To m. in. dzieki temu utworowi rozpowszechnil i utrwalil sie mit majora Henryka Dobrzanskiego, ps. "Hubal". W 1945 roku we Wloszech Melchior Wankowicz spotkal jednego z hubalczyków, który opowiedzial mu dzieje oddzialu. Tym zolnierzem byl Romuald Rodziewicz, ps. "Roman". Jego relacja doczekala sie kilku wydan.

Mistrz reportazu tym razem o zaleznosciach w jakie uwiklany jest nasz kraj. Poglady gloszone przez Wankowicza byly wówczas bardzo niepopularne. Napisal on, ze "chociaz Polska nalezy kulturowo do Zachodu, geopolitycznie jest uzalezniona od Wschodu". To w takim kontekscie umiejscawia on Polske w tytulowym klubie trzeciego miejsca. Utwór powstal podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych i wydano go w 1949 nakladem Instytutu Literackiego w Paryzu.