Resultado de "Agustín Fernández Paz" em Todas as categorias

Branca está enferma de hepatite. Desde hai nove días está na cama e ten que gardar repouso absoluto durante cinco ou seis semanas. Unha eternidade! Encima ten que pasar o seu aniversario así, e é un aniversario importante: trece anos. Ese día regálanlle un álbum de fotos e súa nai proponlle que o complete para non se aburrir. E así, pouquiño a pouco, Branca vai lembrando distintos episodios da súa vida que nos permiten ir coñecendo como é e como foi esta rapariga de trece anos.

As historias de terror teñen o efecto de remover nos seres humanos os medos atávicos que a civilización tenta ocultar baixo a aparencia da razón, a ciencia e o control. Mais todos sabemos da existencia de feitos que contradín toda lóxica, de realidades que fan abanear as nosas crenzas, por moito que pechemos os ollos e nos neguemos a admitilas. Nas páxinas deste libro, Agustín Fernández Paz mergúllanos en seis historias que traspasan «as fronteiras do medo».

De súpeto, escoitouse un ruído xordo. Un son grave, profundo e prolongado, que conseguiu impoñerse ao estrépito da chuvia.

Un grupo de personas se reúne en una casa rural para escribir un conjunto de relatos de terror. Mientras permanecen allí, y según van pasando los días, el tiempo empeora y se inicia una tormenta de nieve que los aísla del resto del mundo. Los huéspedes de la cabaña pasan el tiempo escribiendo y compartiendo sus relatos, pero no parecen darse cuenta de que hay una terrorífica historia que se está haciendo realidad.

El pintor Adrián Novoa, incitado por su amigo Xavier, compra una casa en una aldea de Galicia. Es la casa de sus sueños. En ella quiere encontrar la tranquilidad necesaria para explorar nuevos caminos en su pintura. Pero la casa esconde un profundo misterio que atrapa a Novoa como un imán.

A pastelaría de dona Remedios é a máis famosa de toda a cidade. Pero o último xoves de cada mes, na pastelaría ocorren estraños sucesos que incluso fan pensar nas meigas.

Atopar os obxectos do estoxo obrigoume a superar todas as barreiras que mantiñan represados os recordos. Os muros saltaron con violencia e, igual ca nun tsunami de lembranzas, volvéronme os feitos que esquecerá na adolescencia. Un tsunami de recordos, os mesmos que escribín durante as horas desta noite. Os que ninguén crería, se chegasen algún día a se divulgar.